Tusz do tatuażu to tusz używany do tatuowania. Zazwyczaj składa się z pigmentu i nośnika. Tusz do tatuażu jest produkowany w szerokiej gamie kolorów, które mogą być
dalej mieszane w celu uzyskania dowolnego odcienia.
Ponieważ tatuujemy się przez tysiące lat, robimy tusz do tatuażu tak samo długo. Najwcześniejsze tusze były wykonane z węgla drzewnego, popiołu i innych materiałów, które można było znaleźć w naturze. Z biegiem czasu wynaleziono bardziej złożone receptury tuszu. Rzymski lekarz Aetius miał przepis na tusz do tatuażu, który składał się z kory sosnowej, skorodowanego brązu zmieszanego z octem, jaj owadów i witriolu. Współczesne tusze nie różnią się zbytnio od tych starożytnych, jeśli chodzi o niebezpieczne materiały.
W Stanach Zjednoczonych tusze do tatuażu powinny podlegać regulacji przez amerykańską Agencję Żywności i Leków. Jednak FDA twierdzi na swojej stronie internetowej, że „FDA nie zatwierdziła żadnych pigmentów do tatuażu do wstrzykiwania w skórę” i że „wiele pigmentów używanych w tuszach do tatuażu to kolory klasy przemysłowej odpowiednie do tuszu do drukarek lub farby samochodowej.” Niektóre tusze do tatuażu mogą zawierać metale ciężkie, takie jak ołów rtęć, kadm, nikiel, cynk, chrom, kobalt, aluminium, tytan, miedź, żelazo i bar. Inne mogą zawierać tlenki metali, takie jak żelazocyjanek i żelazocyjanek oraz inne pierwiastki, takie jak antymon, arsen, beryl, wapń, lit, selen i siarka. Nośnik używany do przekształcenia sproszkowanego pigmentu w ciecz jest zwykle alkohol etylowy lub woda, ale niektóre tusze są wykonane z denaturatem, metanolem, alkoholem, alkoholem ściernym, glikolem propylenowym i gliceryną.
Glow in the dark ink i blacklight ink i ich bezpieczeństwo dla ludzi są szeroko dyskutowane w społeczności tatuażu, i nadal nie wiadomo, jak bezpieczne są. Pierwszy z nich działa na zasadzie fosforescencji – absorbuje i zatrzymuje światło, a następnie świeci w ciemności, podczas gdy drugi świeci w świetle UV.
Nawet szeroko rozpowszechniona tymczasowa henna z czarnym tuszem nie jest bezpieczna. Health Canada odradza jej stosowanie, ponieważ zawiera ona parafenylenodiaminę (PPD), która może powodować reakcję alergiczną w postaci wysypki, kontaktowego zapalenia skóry, swędzenia, pęcherzy, otwartych ran i blizn.
Najgorsze są tusze do tatuaży domowej roboty, które ludzie robią z tuszu do piór, sadzy, brudu, krwi lub innych składników.
Prawo nie wymaga od producentów ujawniania ich składników ani przeprowadzania badań, dlatego nikt nie wie na pewno, co się w nich znajduje i jak reaguje z ludzkim ciałem. Wiemy, że istnieje rzadki przypadek osób z czarnymi tatuażami (wykonanymi z tlenku żelaza), które mają problemy ze skanerami MRI (tatuaże zaczynają się nagrzewać). Niektóre inne tatuaże mogą wywoływać reakcję alergiczną. W Europie 40% organicznych barwników do tatuaży nie jest dopuszczonych do użytku kosmetycznego, a poniżej 20% testowanych barwników zawierało rakotwórczą aminę aromatyczną. Niektóre tusze do tatuaży wywołują reakcje alergiczne tylko pod wpływem światła słonecznego.
Rtęć i azo-chemikalia częściej powodują reakcje alergiczne niż inne pigmenty i są stosowane w czerwonych barwnikach, więc alergie częściej występują w przypadku czerwonych tatuaży. Nie oznacza to oczywiście, że czarne, fioletowe i zielone pigmenty nie powodują reakcji alergicznych.
