Tattoo-inkt is een inkt die wordt gebruikt voor het tatoeëren. Hij bestaat meestal uit pigment en drager. Tattoo inkt wordt vervaardigd in een breed scala van kleuren die kunnen worden
verder kunnen worden gemengd om elke tint te produceren.
Omdat we onszelf al duizenden jaren tatoeëren, maken we net zo lang tatoeage-inkt. De vroegste inkten werden gemaakt van houtskool, as, en andere materialen die in de natuur gevonden konden worden. Naarmate de tijd verstreek, werden complexere recepten voor inkt uitgevonden. De Romeinse arts Aetius had een recept voor tatoeage-inkt dat bestond uit pijnboomschors, gecorrodeerd brons vermengd met azijn, insecteneieren, en vitriool. Moderne inkten verschillen niet veel van deze oude in termen van gevaarlijke materialen.
In de Verenigde Staten zou tatoeage-inkt onderworpen moeten zijn aan regelgeving door de U.S. Food and Drug Administration. Toch zegt de FDA op hun website dat “de FDA geen tatoeagepigmenten heeft goedgekeurd voor injectie in de huid” en dat “veel pigmenten die in tatoeage-inkten worden gebruikt industriële kleuren zijn die geschikt zijn voor printerinkt of autolak”. Sommige tatoeage-inkten kunnen zware metalen bevatten zoals kwik, lood, cadmium, nikkel, zink, chroom, kobalt, aluminium, titanium, koper, ijzer en barium. Andere kunnen metaaloxiden bevatten zoals ferrocyanide en ferricyanide en andere elementen zoals antimoon, arsenicum, beryllium, calcium, lithium, selenium en zwavel. De drager die wordt gebruikt om het pigment in poedervorm vloeibaar te maken is meestal ethylalcohol of water, maar sommige inkten worden gemaakt met gedenatureerde alcoholen, methanol, wrijfalcohol, propyleenglycol en glycerine.
Over glow in the dark-inkt en blacklight-inkt en hun veiligheid voor de mens wordt in de tatoeagegemeenschap veel gediscussieerd, en het is nog onbekend hoe veilig ze zijn. De eerste werkt op fosforescentie – het absorbeert en houdt een licht vast en gloeit dan in het donker, terwijl de andere gloeit onder UV-licht.
Zelfs de wijdverbreide tijdelijke inkt-zwarte henna is niet veilig. Health Canada heeft het afgeraden omdat het para-fenyleendiamine (PPD) bevat, dat een allergische reactie kan veroorzaken in de vorm van uitslag, contactdermatitis, jeuk, blaren, open zweren en littekenvorming.
Het ergst zijn zelfgemaakte tatoeage-inkten die mensen maken van pen-inkt, roet, vuil, bloed, of andere ingrediënten.
De wet verplicht de fabrikanten niet hun ingrediënten bekend te maken of proeven te doen, en daarom weet niemand zeker wat erin zit en hoe het op een menselijk lichaam reageert. We weten dat er een zeldzaam geval is van mensen met zwarte tatoeages (gemaakt met ijzeroxide) die problemen hebben met MRI-scanners (tatoeages beginnen warm te worden). Sommige andere tatoeages kunnen een allergische reactie uitlokken. In Europa is 40% van de organische tatoeagekleurstoffen niet goedgekeurd voor cosmetisch gebruik en minder dan 20% van de geteste kleurstoffen bevatten kankerverwekkende aromatische amine. Sommige tatoeage-inkten veroorzaken alleen allergische reacties bij blootstelling aan zonlicht.
Kwik en azo-chemicaliën veroorzaken vaker allergische reacties dan andere pigmenten en worden gebruikt in rode kleurstoffen, zodat allergieën vaker voorkomen bij rode tatoeages. Dat betekent natuurlijk niet dat zwarte, paarse en groene pigmenten geen allergische reacties veroorzaken.
