Body painting is wat het op een blik zegt – de kunst van het schilderen op een lichaam. Het is een oude kunst, en mensen hebben hun lichaam al sinds de prehistorie met tijdelijke kleuren beschilderd. Als het op het hele lichaam wordt aangebracht, wordt het bodypainting genoemd, terwijl het aanbrengen op alleen het gezicht of de hand gezichts- of handschilderen wordt genoemd.
Vroege stammen en volkeren gebruikten lichaamsbeschildering in hun ceremonies. Zij gebruikten klei en natuurlijke pigmenten zoals plaatselijke planten en natte houtskool. Sommigen gebruiken ze vandaag nog omdat de inheemse bevolking van Australië, Nieuw-Zeeland, de eilanden in de Stille Oceaan, en delen van Afrika nog steeds rituele en feestelijke lichaamsbeschilderingen beoefenen. Een van de bekendste vormen van tijdelijke lichaamsbeschildering is Mehndi, waarbij verfstoffen van henna worden gebruikt en dat nog steeds populair is in India, het Midden-Oosten, en vrij recent, in het Westen. Body painting is ook een eeuwenoude praktijk bij clowns en acteurs.
Volledige body painting als kunstvorm beleefde een heropleving in de Westerse samenleving rond de jaren 1960. Voordien waren er wel openbare voorstellingen van body art, maar niet al te succesvol. Zo werden in 1933, op de Wereldtentoonstelling in Chicago, Max Factor, Sr., en zijn model Sally Rand gearresteerd wegens het veroorzaken van openbare ordeverstoring. Max Factor Sr. had Rand gebodypained met zijn nieuwe make-up lijn.
Vanwege de morele normen van die tijd ten aanzien van naaktheid moest bodypaint wachten, het werd een kleine alternatieve kunststroming in de jaren 1950 en 1960 waarbij verf werd gebruikt om het lichaam van een model te bedekken. Vervolgens bracht een model de verf over op een medium zoals papier of doek door het aan te raken of erover te rollen.
Dat was het begin. In de jaren negentig bracht Joanne Gair body painting naar de mainstream met de Vanity Fair-cover “Demi’s Birthday Suit” van Demi Moore in augustus 1992. Vandaag zijn er over de hele wereld jaarlijkse bodypaintingfestivals zoals het World Bodypainting Festival in Pörtschach, Oostenrijk, waar professionele en amateur bodypainters hun kunsten vertonen. Andere plaatsen waar bodypainting vaak wordt vertoond zijn voetbalwedstrijden, rave parties, en protesten.
Face painting is een subtype van bodypainting waarbij alleen het gezicht van een model wordt beschilderd. Het is ook een oude kunst, en oude volkeren beschilderden hun gezichten opnieuw als camouflage voor de jacht, religieuze redenen, en militaire redenen als camouflage en lidmaatschap van een militaire eenheid. Het was gebruikelijk voor jonge vrouwen tijdens de hippiebeweging van de late jaren 1960 om hun wangen te versieren met bloemen of vredessymbolen. Tegenwoordig hebben pretparken, feesten en festivals
schminkcabines voor kinderen.
Hand art is het beschilderen van handen om ze op iets anders te laten lijken, zoals een dier of een ander voorwerp.
De kleuren die voor het beschilderen van het lichaam worden gebruikt, moeten zorgvuldig worden gekozen om allergieën te voorkomen. Ze worden zo gekozen dat ze niet giftig zijn, geen allergische reacties veroorzaken en gemakkelijk kunnen worden weggewassen. Een persoon kan niet stikken als zijn hele lichaam wordt beschilderd (zoals een mythe beweert), maar hij kan wel een hitteberoerte krijgen als vloeibare latex wordt gebruikt.
