Αν δεν θέλετε να σημαδέψετε το δέρμα σας με ένα τατουάζ που θα διαρκέσει μέχρι την ημέρα που θα πεθάνετε, αλλά θα θέλατε να φοράτε εικόνες στο σώμα σας, υπάρχουν πάντα τα προσωρινά τατουάζ.
Ένας τρόπος εφαρμογής ενός προσωρινού τατουάζ είναι με ένα στυλό με σφαιρίδιο. Με αυτό μπορούν να γίνουν τατουάζ για ψυχαγωγικούς, διακοσμητικούς και εμπορικούς σκοπούς.
Το μελάνι του στυλό με μπίλια μπορεί να εφαρμοστεί στο δέρμα από έναν καλλιτέχνη και μπορεί αργότερα να ξεπλυθεί ή να αφεθεί να ξεθωριάσει φυσικά μέσω του σώματος ή από την τυπική τριβή. Το μελάνι στυλό είναι επίσης μη τοξικό, επειδή η κατασκευή των στυλό και του μελανιού τους ρυθμίζεται σχεδόν σε όλες τις χώρες, γεγονός που καθιστά την πρακτική του προσωρινού τατουάζ ακόμη πιο ασφαλή από το συνηθισμένο. (Υπάρχει μια ακόμη σύνδεση μεταξύ των στυλό με στυλό και του τατουάζ: οι κρατούμενοι στις φυλακές τροποποιούν τα στυλό με στυλό
εξαρτήματα σε όπλα για τατουάζ, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα του παρόντος κειμένου).
Ένας ακόμη τύπος προσωρινού τατουάζ είναι το τατουάζ χέννας. Πρόκειται για ένα παραδοσιακό τατουάζ στην Ινδία, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, όπου μια πάστα από αποξηραμένο φυτό χέννας διαλύεται σε νερό, χυμό λεμονιού ή δυνατό τσάι και χρησιμοποιείται για τη ζωγραφική σύνθετων μορφών στο δέρμα των χεριών και των ποδιών. Εφαρμόζεται στο δέρμα με έναν πλαστικό κώνο ή ένα πινέλο και υγραίνεται εκ νέου με ένα μείγμα χυμού λεμονιού και λευκής ζάχαρης όταν αρχίζει να στεγνώνει για να πάρει ένα πιο σκούρο χρώμα. Όταν τελειώσει η ζωγραφική, όλη η επιφάνεια τυλίγεται με χαρτομάντιλο και αφήνεται έτσι για 2 έως 6 ώρες. Αφού αφαιρεθεί ο ιστός, η χέννα θα αρχίσει να σκουραίνει από την οξείδωση.
Αυτό το προσωρινό τατουάζ θα διαρκέσει από μία έως τρεις εβδομάδες και φοριέται σε γιορτές, ειδικά σε γάμους. Εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο και είναι δημοφιλής παντού ως μορφή τέχνης του σώματος.
Τα προσωρινά τατουάζ μεταφοράς ή αυτοκόλλητα τατουάζ είναι επίσης (όπως λέει και το όνομά τους) προσωρινά τατουάζ. Αποτελούνται από χαρτί που μπορεί εύκολα να εμποτιστεί με νερό και μια εικόνα τυπωμένη με μελάνι που θα διαχωριστεί από το χαρτί όταν βραχεί. Όταν πιέζονταν στο δέρμα βρεγμένο έτσι και το χαρτί αφαιρούνταν σιγά σιγά, η εικόνα παρέμενε στο δέρμα, αλλά μπορούσε επίσης να αφαιρεθεί εύκολα. Εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα τέλη του 19ου αιώνα σε κουτιά με Cracker Jack και ήταν ζωγραφισμένα με χρωστική ουσία τροφίμων, οπότε ήταν εύκολο να μεταφερθούν. Στη δεκαετία του 1970 πωλούνταν σε κουτιά δημητριακών και μέσα σε περιτυλίγματα τσιχλόφουσκας. Στη δεκαετία του 1980 εφευρέθηκαν τα τατουάζ με αυτοκόλλητα scratch-and-sniff ήταν. Το μόνο πρόβλημα με αυτά τα πρώιμα τατουάζ ήταν ότι σκίζονταν εύκολα, οπότε βελτιώθηκαν με τον καιρό. Διήρκεσαν περισσότερο και οι εικόνες τους ήταν καλύτερης ποιότητας.
Το προσωρινό τατουάζ με αερογράφο είναι μια ακόμη λύση για όσους θέλουν την ενδιαφέρουσα εικόνα στο δέρμα τους – γρήγορα και χωρίς πόνο. Αυτά τα τατουάζ είναι υψηλότερης ποιότητας (μοιάζουν σχεδόν αληθινά) και εφαρμόζονται μέσω ενός στένσιλ στο δέρμα. Οι αερογράφοι εφευρέθηκαν το 1893 και έκτοτε χρησιμοποιούνται για τον χρωματισμό μιας ευρείας παλέτας πραγμάτων. Σήμερα χρησιμοποιούνται και για το τατουάζ. Ένα στένσιλ με ένα σχέδιο τοποθετείται πάνω στο δέρμα και στερεώνεται. Μέσα από το άνοιγμα στο στένσιλ, περνάει το χρώμα και παραμένει στο δέρμα. Αυτό το είδος τατουάζ διαρκεί από τρεις έως πέντε ημέρες.
