Tijdelijke tatoeages en tatoeëren met balpen

Als je je huid niet wilt markeren met een tatoeage die tot de dag van je dood zal blijven zitten, maar je wilt wel afbeeldingen op je lichaam dragen, dan zijn er altijd nog tijdelijke tatoeages.

Eén manier om een tijdelijke tatoeage aan te brengen is met een balpen. Hiermee kunnen tatoeages worden gezet voor recreatieve, decoratieve en commerciële doeleinden.

Inkt met een balpen kan door een kunstenaar op de huid worden aangebracht, en later kan de inkt worden afgewassen of op natuurlijke wijze vervagen door het lichaam of door standaardwrijving. Balpeninkt is ook niet giftig omdat de productie van pennen en hun inkt in bijna alle landen gereglementeerd is, wat de praktijk van tijdelijke tatoeage nog veiliger maakt dan standaard. (Er is nog een verband tussen balpennen en tatoeëren: gevangenen maken van balpen
tot tatoeagepistolen, maar dat is niet het thema van deze tekst).

Een ander type tijdelijke tatoeage is de henna tatoeage. Het is een traditionele tatoeage in India, Pakistan en Bangladesh waarbij een pasta van een gedroogde henna-plant wordt opgelost in water, citroensap of sterke thee en wordt gebruikt om complexe vormen op de huid van handen en voeten te schilderen. Het wordt op de huid aangebracht met een plastic kegel of een penseel en opnieuw bevochtigd met een mengsel van citroensap en witte suiker wanneer het begint te drogen om een donkerdere kleur te krijgen. Als de tekening klaar is, wordt het hele oppervlak met een tissue ingepakt en zo 2 tot 6 uur gelaten. Nadat het weefsel is verwijderd, zal de henna donker worden door oxidatie.

Guess You Would Like:  Hoe verwijder je een tatoeage met zout en ijs

Deze tijdelijke tatoeage blijft een week tot drie weken zitten en wordt gedragen bij vieringen, vooral bij huwelijken. Het verspreidde zich over de hele wereld en is overal populair als een vorm van lichaamskunst.

Tijdelijke transfer tatoeages of sticker tatoeages zijn ook (zoals hun naam zegt) tijdelijke tatoeages. Ze bestaan uit papier dat gemakkelijk kan worden doordrenkt met water en een afbeelding gedrukt in inkt die van het papier loskomt wanneer het nat is. Wanneer het zo nat op de huid werd gedrukt en het papier langzaam werd verwijderd, bleef de afbeelding op de huid zitten, maar kon deze ook gemakkelijk worden verwijderd. Ze verschenen voor het eerst aan het eind van de 19e eeuw in dozen Cracker Jack en waren beschilderd met levensmiddelenkleurstof, zodat ze gemakkelijk over te brengen waren. In de jaren 1970 werden ze verkocht in cornflakes dozen en in kauwgom wikkels. In de jaren 1980 werden de kras-en-snuif sticker tatoeages uitgevonden. Het enige probleem met die vroege tatoeages was dat ze gemakkelijk scheurden, dus werden ze na verloop van tijd verbeterd. Ze gingen langer mee, en de afbeeldingen waren van betere kwaliteit.

Airbrush tijdelijke tatoeage is nog een oplossing voor degenen die een interessante afbeelding op hun huid willen – snel en zonder pijn. Deze tatoeages zijn van hogere kwaliteit (ze zien er bijna echt uit) en worden aangebracht door middel van een sjabloon op de huid. Airbrushes werden uitgevonden in 1893 en sindsdien gebruikt voor het kleuren van een breed palet van dingen. Vandaag worden ze gebruikt voor tatoeëren. Een stencil met een ontwerp wordt op de huid geplaatst en gefixeerd. Door de opening van het sjabloon gaat de verf en blijft op de huid zitten. Dit soort tatoeage blijft drie tot vijf dagen zitten.