De geschiedenis van tatoeages gaat duizenden jaren terug en is door de eeuwen heen gebruikt voor veel verschillende dingen, variërend van het tonen van status, het markeren van slaven, zelfs het segregeren van criminelen. Er zijn zelfs aanwijzingen dat de kunst van het tatoeëren kan worden teruggevoerd tot het begin van de mensheid. Vandaag de dag, in de moderne samenleving, worden tatoeages voornamelijk gebruikt als een vorm van zelfexpressie, en algemeen geaccepteerd in de westerse cultuur.
Inhoudsopgave
Geschiedenis van het woord tatoeage
Het woord tatoeage werd bedacht door de Europese ontdekkingsreiziger James Cook; Het is afgeleid van het Polynesische woord tatau dat “correct of werkmanachtig” betekent. James Cook bracht het woord mee terug naar Europa na zijn eerste reis naar Tahiti. Voordat hij het woord tatoeage naar het westen bracht, werd de kunst van het tatoeëren aangeduid met ofwel schilderen, littekens maken of vlekken maken.
Eerst bekende tatoeage
Het oudst bekende bestaan van tatoeages dateert van rond 2000 v. Chr. in het oude Egypte. Verschillende vrouwelijke mummies, waaronder een priesteres bekend als Amunet, waren gevonden met tatoeages op hun huid, en koolstofdatering schatte hen in leven rond 2134-1991 v. Chr. Dat was tot Ötzi de Iceman, die werd ontdekt rond de Italiaans-Oostenrijkse grens in 1991.
Koolstofdatering schat Ötzi op ongeveer 5.200 jaar oud! Dat betekent dat hij leefde ergens tussen 3370-3100 v. Chr. Er wordt aangenomen – gezien de plaatsing en het ontwerp van zijn tatoeages – dat Ötzi’s tatoeages eigenlijk therapeutisch bedoeld waren. De tatoeages bestonden uit stippen en kleine kruisen rond zijn onderrug, rechterknie en enkelgewrichten; allemaal gebieden waar sprake is van spanningsdegeneratie. Dit suggereert dat ze kunnen zijn aangebracht in de hoop om gewrichtspijn te verlichten.
Tatoeages in andere culturen
Op het oude Egypte
Bewijzen van tatoeages in het oude Egypte zijn bijna uitsluitend gevonden op de mummies van vrouwen uit de dynastieke periode (vóór 332 v. Chr.). Deze tatoeages bestaan uit een reeks stippen in een donker pigment op de buik, de borst en de dijen. Er zijn veel theorieën over de reden van deze tatoeages, onder meer om prostituees te markeren, therapeutische functies, en sommigen geloven dat ze gebruikt konden worden als amulet voor de moeilijke tijd van de zwangerschap.
Japan
In Japan zouden tatoeages al in de Jōmon of het Paleolithicum (tot 14.000 v. Chr.) zijn gebruikt voor zowel spirituele als decoratieve doeleinden. In Chinese teksten van vóór 300 na Christus wordt beschreven hoe de Japanners tatoeages gebruikten om sociale verschillen tussen elkaar aan te geven. En rond het begin van de 17e eeuw werden tatoeages gebruikt om misdadigers te markeren. Deze tatoeages varieerden van kruisen op de armen tot de Kanji voor hond op iemands voorhoofd.
Er wordt gezegd dat de Samurai voor het eerst tatoeages gebruikten als een manier om een dode krijger te identificeren. Het harnas van een Samurai was veel waard, en werd vaak gestolen door andere krijgers, of aaseters van het slagveld, en verkocht voor winst. In de Meiji periode (1873) werden de Samurai gedwongen zich te ontbinden en mochten ze hun zwaarden en harnassen niet langer dragen. Toen ze gedwongen werden hun harnas af te leggen, namen veel Samurai tatoeages aan om hun ware afkomst te laten zien.
Eenmaal ontbonden, sloten vele Samurai zich aan bij het nieuw gevormde leger van Japan, in westerse stijl, terwijl anderen geleerden en zakenlieden werden. Velen hunkerden naar de macht die ze eens hadden en werden bandieten en dieven. Toen de Meiji-regering echter de tatoeagekunst verbood, werden veel van deze eens zo gerespecteerde Samurai’s misdadigers in de ogen van de samenleving.
Na hun macht en status te hebben verloren, sloten vele Samurai zich aan bij de Yakuza – in die tijd niet meer dan een kleine georganiseerde groep marskramers, die van de regering toestemming kregen om een kort zwaard te dragen – en vormden zo wat nu bekend staat als de Japanse maffia.
Griekenland en Rome
In de oude mediterrane wereld waren tatoeages gebruikelijk bij bepaalde religieuze groeperingen, wat volgens velen heeft bijgedragen tot het verbod op tatoeëren in Leviticus. Tijdens de klassieke Griekse periode was tatoeëren echter alleen gebruikelijk onder slaven.
Andere culturen
De tatoeage geschiedenis van de vele oude culturen is enorm, elke cultuur gebruikte tatoeages voor verschillende betekenissen, en had zijn eigen unieke manier om de kunst uit te voeren, verschillende methode voor pigment en verschillende gereedschappen.
Geschiedenis van tatoeages in Amerika
Tatoeages waren niet ingebakken in de vroege cultuur van Amerika zoals bij vele andere naties het geval was. In feite zag je zelden iemand met een tatoeage in de begindagen van Amerika. De enige plek waar tatoeages gemeengoed waren, waren de Amerikaanse zeelieden vlak na de Revolutionaire Oorlog. De Amerikaanse zeelieden droegen tatoeages in de hoop te voorkomen dat ze door de Britse Royal Navy zouden worden geïmporteerd.
Zeelieden kregen beschermingspapieren van de Amerikaanse regering, bedoeld om hen te beschermen tegen impressies terwijl ze op zee waren, om hun Amerikaans burgerschap te bewijzen; vaak waren de beschrijvingen van de zeelieden algemeen zodat Britse marineofficieren geen aandacht aan hen besteedden.
Om dit te vermijden, begonnen zeelieden tatoeages te laten zetten om zichzelf beter te beschrijven op hun beschermingspapieren. Deze tatoeages werden meestal op schepen aangebracht met allerlei dingen als inkt, soms zelfs met buskruit en urine.
De eerste bekende professionele tatoeëerder in Amerika, een Duitser genaamd Martin Hildebrandt, opende zijn tatoeagesalon in New York City in 1876. Tijdens de burgeroorlog werd hij zeer populair onder de soldaten en matrozen, zowel van de Confederatie als van de Unie. Hij reisde zelfs van kamp naar kamp om tatoeages te zetten. Dit zou het begin zijn van de eeuwenoude traditie van Amerikaanse militairen die tatoeages laten zetten tijdens hun diensttijd.
De moderne tatoeage
Sinds de jaren 1970 hebben tatoeages een nieuwe vorm aangenomen in de westerse samenleving. Niet langer beschouwd als iets voor de rebellen, zijn tatoeages nu te zien op mensen in alle lagen van de bevolking. Het sociale stigma dat ooit rond tatoeages hing, is zo goed als verdwenen. Meer en meer zijn tatoeages een aanvaard deel van de moderne samenleving, tatoeages zijn zelfs tentoongesteld in kunstmusea.
Vandaag de dag worden tatoeages vaak gebruikt om iets in iemands leven te symboliseren. Mensen nemen tatoeages om de doden te eren, om het leven te eren; ze nemen ze zelfs voor geen enkele reden. In de moderne tijd zijn er zelfs sociale bewegingen rond tatoeages, zoals de Project Puntkomma beweging.
Geschiedenis van de Moderne Tattoo Machine
- 1820- Een Deense uitvinder, Hans Christian Oersted, vond het elektromagnetisme uit, dat de basis vormt voor alle moderne tatoeagesystemen met spoelen.
- 1876- Thomas Edison vond een machine uit voor het maken van borduurpatronen door middel van een elektrische perforator.
- 1891- Samuel O’Reilly wijzigde de uitvinding van Thomas Edison in een dubbel opgerold systeem voor het tatoeëren van huid.
- 1904- Charlie Wagner patenteerde de eerste tatoeëermachine. Het patent was voor een inktbuis en een enkelvoudige spiraalmethode om de armatuurbalk te bewegen.
- 1929- Percy Waters patenteert de eerste dubbele spoel tattoo machine in een frame.
- 1979- Carol Nightingale’s patent bracht aanzienlijke wijzigingen aan in het frame van de tatoeëermachine. Modificaties die vandaag de dag nog steeds worden gebruikt, in volledig verstelbare frame stijlen en cutback machines. Haar ontwerp was ook het eerste dat gebruik maakte van veeropeningen aan de voor- en achterkant.
