Το τατουάζ εφευρέθηκε σε διάφορα μέρη του κόσμου και από αυτό αναπτύχθηκαν (και εξακολουθούν να αναπτύσσονται) διαφορετικά στυλ και τεχνικές. Εδώ είναι μερικά από
από αυτές:
Το “Μαύρο και γκρι” είναι ένα στυλ που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις σκιές για να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση των τριών διαστάσεων. Για τη δημιουργία μεταβάσεων μεταξύ
του φωτός και του σκότους και των φωτεινών σημείων χρησιμοποιεί λευκό μελάνι. Προήλθε από τις φυλακές στις δεκαετίες του 1970 και 1980 και έγινε δημοφιλές μετά από αυτό.
Τα “Tribal tattoos” είναι εμπνευσμένα από τα τατουάζ των ιθαγενών Αμερικανών και των λαών της Μικρονησίας και της Πολυνησίας. Έχει χαρακτηριστικά γεωμετρικά
σχήματα και συνήθως γίνεται σε καθαρό μαύρο χρώμα (αν και υπάρχουν παραλλαγές που γίνονται με χρώμα και σε “στυλ λιθοτεχνίας”.) Συμβολίζει το πέρασμα από ένα μέρος της ζωής
στο επόμενο, αλλά είναι ένα ερώτημα πόσο από την αρχική ιδέα παρέμεινε στη σύγχρονη παραλλαγή.
Το “Βιομηχανικό στυλ” συνδυάζει μηχανικά μέρη με οργανικά στην υλοποίησή του. Οι οπαδοί του είναι οπαδοί του cyberpunk, του steampunk, της Sci-Fi και της
βιομηχανική μουσική. Μέρος της παρουσίασής του είναι σκισμένη σάρκα στην οποία ενσωματώνονται μέρη της μηχανής ή ηλεκτρονικά.
Το “Stonework style” γίνεται να φαίνεται ρουστίκ χρησιμοποιώντας μαύρο, γκρι και χρώματα με λεπτές γραμμές που δημιουργούν την υφή μιας πέτρας που καταρρέει.
“Τατουάζ με λευκό μελάνι” είναι τατουάζ που χρησιμοποιούν μόνο λευκό μελάνι και μόνο λευκό μελάνι. Τείνουν να μοιάζουν με ουλές και μπορούν να ξεθωριάσουν πολύ γρήγορα
(μέσα σε λίγους μήνες). Εξαιτίας αυτού, οι επαγγελματίες καλλιτέχνες προσπαθούν να αναμειγνύουν το τατουάζ με ανοιχτό μπλε, ανοιχτό κίτρινο ή ανοιχτό μοβ λεπτομέρειες και να δίνουν στο τατουάζ
μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.
Ασιατικό / Ανατολίτικο / Γιακούζα
είναι χαρακτηριστικές μαύρες και έγχρωμες τεχνοτροπίες που έχουν αναγνωρίσιμα μοτίβα της Ανατολής: ψάρια, άνθη κερασιάς, Βούδας, λωτός, δράκοι, πολεμικά σκυλιά, σαμουράι και
geishas. Συχνά καλύπτουν ολόκληρο το σώμα και αφηγούνται μια ιστορία με εικόνες.
Παραδοσιακή / Παλιά σχολή
είναι ένα στυλ που αναπαριστά μοτίβα των πρώτων έργων, όπως αετοί, pin-up κορίτσια, πλοία και άγκυρες.
Νέα Σχολή
είναι ένα στυλ που εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1980 με τον συνδυασμό διαφορετικών στυλ, τα έντονα και φωτεινά χρώματα, τη μεγαλύτερη χρωματική παλέτα από το παραδοσιακό στυλ και την καλύτερη
διαβαθμίσεις.
Ρεαλιστικό στυλ
κάνει σχέδια που είναι συνήθως πορτραίτα ή τοπία και προσπαθεί να μιμηθεί τη φωτογραφία.
Κέλτικο στυλ
τα σχέδια έχουν περίπλοκους κόμπους από τους οποίους μπορούν να δημιουργηθούν απλά σχήματα ή πολύ σύνθετα.
Η μηχανή του τατουάζ είναι ένα εργαλείο της δυτικής τεχνικής. Διαθέτει μια βελόνα που κινείται πάνω και κάτω από το σωλήνα που περιέχει το μελάνι. Όλο το μηχάνημα είναι
ελέγχεται από ένα πεντάλ. Η μηχανή που χρησιμοποιείται για χρωματισμό και σκίαση έχει περισσότερες βελόνες από μία.
Οι λαβές από μπαμπού χρησιμοποιούνται στην ιαπωνική τεχνική. Αυτές οι λαβές έχουν πολλές βελόνες στις άκρες τους και ο καλλιτέχνης τεντώνει το δέρμα με το ένα χέρι
ενώ τρυπάει το δέρμα με τη λαβή. Ένας δεξιοτέχνης καλλιτέχνης μπορεί να τρυπήσει το δέρμα 5 φορές σε ένα δευτερόλεπτο.
Η τσουγκράνα και το ραβδί που χτυπάει είναι ένα εργαλείο της Τεχνικής Σάμο. Η τσουγκράνα λειτουργεί σαν βελόνα και είναι βουτηγμένη σε μελάνι. Μετά από αυτό τοποθετείται πάνω στο
και χτυπιέται με ένα ραβδί. Λίγοι βοηθοί κρατούν σφιχτά το δέρμα ενώ ο καλλιτέχνης κινεί την τσουγκράνα δημιουργώντας ένα μοτίβο.
Μεταλλικός σωλήνας χρησιμοποιείται στην αρχαία Ταϊλανδέζικη τεχνική η οποία είναι παρόμοια με τη δυτική τεχνική στο ότι ένας μεταλλικός σωλήνας έχει μια συρόμενη μυτερή ράβδο
στο εσωτερικό του, ενώ ο σωλήνας κρατάει το μελάνι. Ο συνδυασμός κρατιέται με το ένα χέρι, ενώ το άλλο χρησιμοποιείται για τη σύσφιξη του δέρματος.
