Tatuaż na rogówce Historia i fakty

Tatuaż rogówki to tatuowanie rogówki ludzkiego oka. Wykonuje się go ze względów estetycznych, ale także medycznych – w celu poprawy wzroku pacjenta w przypadku uszkodzenia tęczówki lub złagodzenia odblasków, aureoli, obrazów widmowych lub nadwrażliwości oka na światło.

Jako pierwszy o tatuowaniu rogówki wspomniał Galen, lekarz z II wieku w Grecji, w czasach Cesarstwa Rzymskiego. W ten sposób starano się zamaskować jaskrowe zmętnienia oka i nadać mu bardziej naturalny wygląd. Ówcześni lekarze najpierw kauteryzowali powierzchnię rogówki rozgrzanym palem (smukłą sondą medyczną), a następnie nakładali na oko barwnik ze sproszkowanych orzechów i żelaza (tzw. tusz z żółci żelaznej). O tej samej procedurze wspomina później Aetius (bizantyjski lekarz i pisarz medyczny) w 450 r. n.e. Kolejny raz o tatuowaniu rogówki usłyszeliśmy w XIX wieku.

W 1869 roku chirurg okuloplastyczny Louis Von Wecker (znany również jako De Wecker) wynalazł nową metodę. Znieczulał oko kokainą i pokrywał je grubą warstwą tuszu (używał do tego czarnego tuszu, tuszu indyjskiego lub tuszu chińskiego). Następnie wprowadzał tusz do rogówki, nakłuwając ją wyżłobioną igłą. Tatuaż rogówki był bardzo wpływowy, ale został jeszcze bardziej ulepszony. Taylor używał wiązki igieł zamiast jednej, aby przyspieszyć proces. Nieden wynalazł w 1901 roku pióro do tatuażu, które działało jak wieczne pióro. Armagnac, również lekarz, używał lejka, który tworzył idealnie okrągłą źrenicę.

Obecnie istnieje wiele różnych metod, które wykorzystują różne techniki i instrumenty. Niektórzy nadal używają stuletniej metody pokrywania rogówki tuszem i wbijania igły, aby wprowadzić tusz do środka. Niektórzy używają trójkątnej igły szpatułkowej pokrytej tuszem, a inni najpierw wstrzykują oko igłą, a następnie wcierają tusz łyżeczką Daviela. Jeśli chodzi o tusz, tusz indyjski jest nadal używany wraz ze sproszkowanymi kolorami metalicznymi, barwnikami organicznymi, a nawet pigmentem z oczu zwierząt.

Istnieje również tatuaż twardówkowy – tatuaż na białku oka. Wykonuje się go poprzez wstrzykiwanie tuszu pod powierzchnię białka oka za pomocą igieł jak w tatuażu klasycznym lub za pomocą strzykawki wypełnionej roztworem tuszu.

Guess You Would Like:  Jak powiedzieć rodzicom, że masz tatuaż?

Jak wszystkie rzeczy, tatuaż rogówki ma swoje zalety i wady. Zalety to przywrócenie prawie naturalnego wyglądu oczu w przypadku niedomykalności rogówki oraz krótki czas rekonwalescencji.

Wady to fakt, że wykonanie zabiegu nie jest łatwe i wiąże się z ryzykiem. Ludzie mogą oślepnąć, jeśli widzą wcześniej, że jeśli tusz pokrywa całe oko, ponieważ procedura jest bardzo trudna do precyzyjnego wykonania. Wynik końcowy może nie być doskonały, a tatuaż musi być wykonany ponownie.

Tatuaż może sprawiać wrażenie, że coś znajduje się w oku i może powodować zaczerwienienie. Tatuaż może również z czasem wyblaknąć. Zamiast tatuażu można zastosować przeszczep rogówki, techniki keratoplastyki oraz barwione soczewki kontaktowe.