Η πιο συχνή μορφή τατουάζ σήμερα είναι η αισθητική (με την ευρύτερη έννοια του όρου). Οι άνθρωποι κάνουν τατουάζ για να εκφράσουν τις απόψεις τους ή την αίσθηση της ομορφιάς τους ή για να κάνουν ένα ενθύμιο από κάτι. Υπάρχει όμως και μια πρακτική παραλλαγή του τατουάζ: το ιατρικό τατουάζ. Μπορεί να έχουν διαφορετικούς σκοπούς, και θα αναφέρουμε μερικούς από αυτούς εδώ.
Ορισμένα ιατρικά τατουάζ χρησιμοποιούνται σε ασθενείς που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες ή αλλεργίες που, όταν χτυπήσουν, μπορεί να καταστήσουν τους ασθενείς ανίκανους να μιλήσουν και να πουν ποιο είναι το πρόβλημά τους. Αυτοί οι ασθενείς έχουν τα ονόματα των παθήσεών τους σε κάποιο σημείο του σώματός τους.
Τα τατουάζ χρησιμοποιούνται για τη σήμανση τμημάτων του σώματος ως βοήθημα στην ακτινοθεραπεία. Τα σημάδια αυτά βοηθούν στην ακριβή προσαρμογή της δέσμης, γεγονός που μειώνει την ακτινοβόληση των γύρω ιστών και τις βλάβες.
Ορισμένοι στρατιώτες του στρατού κάνουν τατουάζ τις πληροφορίες τους (όπως η ομάδα αίματος) στο σώμα τους. Ο αμερικανικός στρατός το κάνει αυτό στο θώρακα κάτω από τη μασχάλη (και στρατιωτικά, αυτά τα σημάδια ονομάζονται “μετα-σημάδια”). Οι Waffen-SS στη ναζιστική Γερμανία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έκαναν επίσης κάτι τέτοιο. Έκαναν τατουάζ την ομάδα αίματός τους στην κάτω πλευρά του αριστερού βραχίονα, συνήθως κοντά στη μασχάλη.
Όταν η θηλή έχει αφαιρεθεί κατά τη διάρκεια μαστεκτομής ή χειρουργικής επέμβασης μείωσης του μαστού, μπορεί να γίνει τατουάζ στη θηλή για να βοηθηθεί η ασθενής να αναρρώσει.
Στην αρχαιότητα οι άνθρωποι (έχουμε μούμιες από τη νεολιθική εποχή, την αρχαία Αίγυπτο, την Κίνα και άλλα μέρη που έχουν τατουάζ) χρησιμοποιούσαν επίσης τατουάζ ως μια πρωτόγονη παραλλαγή της ιατρικής και ως μια μορφή βελονισμού
